مجمع عمومی،
با توجه به هدف ها و اصول منشور ملل متحد در ارتباط با تحقق همکاری بین المللی به منظور حل مشکلات و مسایل بین المللی که دارای ماهیت اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی یا انساندوستانه هستند، و در ترویج و تشویق احترام به آزادی های بنیادی و حقوق بشر برای همه بدون تبعیض از نظر نژاد، جنسیت، زبان یا دین،
با به رسمیت شناختن این امر که توسعه یک فرایند فراگیر اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی است که هدف آن بهبود مداوم رفاه کل مردم و همه افراد برمبنای مشارکت فعالانه، آزادانه و با معنی آنان در توسعه ودر توزیع عادلانه مزایای ناشی از آن است،
با توجه به این که براساس مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر هرکس حق دارد از نظمی اجتماعی و بین المللی برخوردار باشد که درآن حقوق و آزادی های تعیین شده در آن اعلامیه بتواند به طورکامل تحقق یابد،
با یادآوری ماده های میثاق بین المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی،
با یادآوری بیشتر موافقت نامه ها، کنوانسیون ها، قطعنامه ها و دیگر اسناد مربوطه سازمان ملل متحد و کارگزاری های تخصصی آن در رابطه با توسعه یکپارچه نوع بشر، پیشرفت و توسعه اقتصادی و اجتماعی تمامی مردمان، ازجمله اسناد و مصوبات مربوط به استعمارزدایی، پیشگیری از تبعیض، احترام به و رعایت آزادی های بنیادی و حقوق بشر، حفظ صلح و امنیت بین المللی و ترویج بیشتر روابط دوستانه و همکاری بین کشورها براساس منشور ملل متحد،
با یادآوری حق مردمان برای تعیین سرنوشت خود، که براساس آن حق دارند وضعیت سیاسی خود را آزادانه تعیین و توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود را پیگیری کنند،
همچنین با یادآوری حق مردمان برای اعمال، به پیروی از ماده های مربوطه هردو میثاق بین المللی حقوق بشر، حاکمیت کامل و همه جانبه بر تمامی ثروت و منابع ملی خود،
با آگاهی از تعهد کشورها براساس منشور ملل متحد برای ترویج احترام همگانی برای و رعایت آزادی های بنیادی و حقوق بشر برای همه بدون هیچگونه تبعیض از نظر نژاد، رنگ پوست، جنسیت، زبان، دین، عقاید سیاسی و عقاید دیگر، خاستگاه ملی یا اجتماعی، اموال و دارایی، تولد و وضعیت های دیگر،
با توجه به این که خاتمه دادن به نقض های گسترده و آشکار حقوق بشر مردمان و افراد تحت تاثیر و گرفتار وضعیت هایی مانند شرایط ناشی از استعمارگری، استعمارگری جدید، جدایی نژادی، تمامی شکل های نژادپرستی و تبعیض نژادی، سلطه و اشغالگری خارجی، تجاوز و تهدید علیه حاکمیت ملی، وحدت ملی و یکپارچگی ارضی و تهدیدهای جنگ به ایجاد شرایطی مناسب برای توسعه بخشی بزرگ از نوع بشر کمک خواهد کرد،
با ابراز نگرانی از وجود موانع جدی در مسیر توسعه، همچنین در مسیر دستیابی به رضایت کامل انسان ها و مردمان از زندگی خود، که، ازجمله، انکار حقوق مدنی،سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی (آنان) موجب آن می شود، و با توجه به این که تمامی حقوق و آزادی های بنیادی بشر جدایی ناپذیر و وابسته به یکدیگرند، به منظور ترویج توسعه ، باید به اجرا، ترویج و حمایت از حقوق مدنی ، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی توجه برابر و رسیدگی فوری معطوف شود، و این که، براین اساس، ترویج، احترام به و برخورداری از بعضی از حقوق و آزادی های بنیادی بشری نمی تواند انکار سایر حقوق و آزادی های بنیادی بشری را توجیه کند،
با توجه به این که صلح و امنیت بین المللی عناصر ضروری برای تحقق حق توسعه هستند،
با تایید دوباره این امر که بین خلع سلاح و توسعه رابطه ای نزدیک وجود دارد و این که پیشرفت در زمینه خلع سلاح از پیشرفت در زمینه توسعه به گونه قابل توجهی حمایت خواهد کرد و این امر که منابع آزاد شده از طریق تدابیر خلع سلاح باید به توسعه اقتصادی و اجتماعی و رفاه همه مردمان، به ویژه مردمان کشورهای درحال توسعه، اختصاص داده شود،
با به رسمیت شناختن این امر که شخص انسان موضوع مرکزی و اصلی فرایند توسعه است و این که بنابراین سیاست توسعه باید انسان را شرکت کننده و سود برنده اصلی از توسعه به حساب آورد،
با به رسمیت شناختن این امر که ایجاد شرایط مناسب برای توسعه مردمان و افراد، مسوولیت اصلی و اولیه دولت های آنان است،
با آگاهی از این که تلاش ها در سطح بین المللی برای ترویج و حمایت از حقوق بشر باید با تلاش ها برای ایجاد نظم اقتصادی تازه همراه باشد،
با تایید این که حق توسعه ازحقوق بشر ی است که نمی توان آن را از انسان گرفت و این که برابری فرصت برای توسعه امتیازی برای ملت ها و افراد است که ملت ها را تشکیل می دهند،
اعلامیه زیر در زمینه حق توسعه صادر می شود:
ماده 1
- حق توسعه از حقوق بشری است که نمی توان آن را از انسان گرفت و درنتیجه و براساس آن هر انسان و همه مردمان حق دارند در توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی، که در آنها همه آزادی های بنیادی و حقوق بشر می توانند به طورکامل تحقق یابند شرکت کنند، به آنها کمک کنند و از آنها برخوردار شوند.
- حق بشر نسبت به توسعه همچنین برتحقق کامل حق مردمان برای تعیین سرنوشت خویش اشاره دارد، حقی که براساس ماده های مربوطه هردو میثاق بین المللی حقوق بشر، شامل اعمال حق غیرقابل انتقال و جدایی ناپذیر آنان برای حاکمیت کامل بر ثروت و منابع طبیعی ایشان است.
ماده 2
- شخص انسان موضوع مرکزی و اصلی توسعه است و باید شریک و سود برنده فعال حق توسعه باشد.
- تمامی انسان ها، به گونه انفرادی و دسته جمعی، با درنظر گرفتن نیاز به احترام کامل برای آزادی های بنیادی و حقوق بشر آنان، همچنین وظایف آنان نسبت به جامعه، که تنها آن می تواند رضایت آزادانه و کامل انسان را تضمین کند، برای توسعه مسوولیت دارند، و بنابراین باید نظمی سیاسی،اجتماعی و اقتصادی مناسب را برای توسعه ترویج و از آن حمایت کنند.
- کشورها حق و وظیفه دارندسیاست های توسعه ملی مناسب که هدف آن بهبود مداوم رفاه کل جمعیت و تمامی افراد، برمبنای مشارکت آزادانه، فعال و معنی دار آنان در توسعه و در توزیع عادلانه مزایای ناشی از آن باشد، تدوین کنند.
ماده 3
- کشورها مسوولیت اصلی و اولیه را برای ایجاد شرایط ملی و بین المللی مناسب برای تحقق حق توسعه دارند.
- تحقق حق توسعه احترام کامل برای اصول حقوق بین الملل مربوط به روابط دوستانه و همکاری بین کشورها را براساس منشور ملل متحد ایجاب می کند.
- کشورها وظیفه دارند برای تضمین تحقق توسعه و حذف موانع توسعه با یکدیگر همکاری کنند. کشورها باید حقوق خود را محقق سازند و وظایف خود را به چنان شیوه هایی انجام دهند که نظم اقتصادی بین المللی جدیدی برمبنای برابری حاکمیت، وابستگی متقابل، منافع مشترک و همکاری بین همه کشورها ترویج، و رعایت و تحقق حقوق بشر تشویق شود.
ماده 4
- کشورها وظیفه دارند برای تدوین سیاست های توسعه بین المللی به امید تسهیل تحقق کامل حق توسعه اقداماتی، به صورت فردی و دسته جمعی انجام دهند.
- برای حمایت از توسعه سریع تر کشورهای در حال توسعه اقدام مداوم و پایدار لازم است. به عنوان مکمل تلاش های کشورهای درحال توسعه، همکاری موثر بین المللی برای تامین وسایل و تسهیلات مناسب این کشورها به منظور تقویت توسعه فراگیر آنها ضروری است.
ماده 5