تهران – آقای گری لوئیس نماینده مقیم برنامه توسعه ملل متحد در جمهوری اسلامی ایران امروزسه شنبه 10 اردیبهشت ماه در نشست خبری مشترک با وزیر امور خارجه آقای دکتر علی اکبر صالحی گفت پیشرفت جمهوری اسلامی ایران در زمینه توسعه انسانی که طی سه دهه گذشته بررسی و اندازه گیری شده باید مورد تحسین قرار گیرد.
ایشان در این کنفرانس خبری که به مناسبت معرفی گزارش توسعه انسانی 2013 برگزار گردید به خبرنگاران گفت آن چه این گزارش بر آن دلالت دارد این است که از نقطه نظر شاخص توسعه انسانی سیاست های دولت در طول سال های 1980-2012 برای پیشرفت در شاخص توسعه انسانی مناسب و چشمگیر بوده است.
گزارش مذکور که به وسیله برنامه توسعه ملل متحد تهیه شده ارزشها و رتبههای 187 کشور و سرزمین، که از سوی سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته شدهاند، به همراه شاخص توسعه انسانی تعدیل شده با نابرابری برای 132 کشور، شاخص نابرابری جنسیتی برای 148 کشور، و شاخص چند بُعدی فقر برای 104 کشور را عرضه میکند.
لوئیس اظهار داشت بر اساس این گزارش طی دوره بیست و دو ساله یعنی از 1990 الی 2012 ایران پس از جمهوری کره دومین رتبه را در زمینه افزایش سطح شاخص توسعه انسانی در میان کشورهای در حال توسعه داشته است.
در گزارش برنامه توسعه ملل متحد آمده است ایران بین سال های 1980 تا 2012 دستاورد های قابل توجهی ثبت نموده از جمله: امید به زندگی در لحظه تولد برابر با 22.1 سال افزایش یافته، میانگین سالهایي که افراد آموزش دیده اند و سالهايی که انتظار می رود فردی آموزش ببیند هر دو 5.7 سال افزایش نشان می دهد. طی همین دوره سرانه درآمد ناخالص ملی بر مبنای موازنه قدرت خرید درجمهوری اسلامی ایران نزدیک به 48 درصد افزایش یافته است.
آقای لوئیس می گوید در حال حاضر دنیا و منطقه ما با چالش های بسیاری در زمینه توسعه انسانی و مسائل بشردوستانه رو به رو است. این چالش ها در جائیکه بهترین دانش پدید می آید، بهترین تجربه ها ارائه می گردد، بهترین عملکرد ها استفاده می شوند و در جائیکه کشورها فراتر از مرزها همکاری می نمایند باید حل و فصل شوند.
ایشان تاکید کرد سازمان ملل متحد در ایران می تواند ايفا گر نقشی بیشتر درهمکاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و سایر کشورها در راستای حل و فصل دسته جمعی این مشکلات باشد که دنیای ما را تحت تاثیر قرار می دهد.
اقدامات توسعه ای نظام ملل متحد در جمهوری اسلامی ایران به مسائل زیر توجه می کند: کاهش فقر، بهداشت، محیط زیست، کاهش خطر بلایای طبیعی و کنترل مواد مخدر.