بان کی مون هشتمین دبیرکل سازمان ملل متحد است. اولویت های وی، بسیج رهبران جهان حول مجموعه ای از چالش های جدید جهانی، از تغییرات اقلیم گرفته و مشکلات اقتصادی تا بیماری‌های همه‌گیر و فشار فزاینده دربرگیرنده غذا، انرژی و آب است. ايشان به عنوان پلی رابط تلاش کرده صدای فقیرترین و آسیب پذیرترین افراد جهان شنیده شود و به تقويت سازمان بپردازد.
دبیرکل می‌گوید «من در جنگ بزرگ شدم و شاهد اين بودم که سازمان ملل متحد به کشورم کمک کرد تا بازسازی شود و بهبود يابد. آن تجربه، بخشی عمده از چيزی بود که مرا به اشتغال در خدمات عمومی واداشت. به عنوان دبیرکل، مصمم هستم شاهد ارائه نتایج معنادار و محسوسی باشيم که صلح، توسعه و حقوق بشر را ارتقاء دهد.»
آقای بان از اول ژانویه ۲۰۰۷ مشغول به کار شد. در ۲۱ ژوئن ۲۰۱۱، بار ديگر با اجماع نظر از سوی مجمع عمومی انتخب شد و تا ۳۱ دسامبر ۲۰۱۶ به خدمت ادامه خواهد داد. نکات برجسته دوران تصدی وی شامل موارد زیر است:
ترویج توسعه پایدار
یکی از نخستين ابتکارهای اصلی دبيرکل، نشست تغییرات اقلیمی ۲۰۰۷ و به دنبال آن، تلاش‌های گسترده دیپلماتیک بود که کمک کرد موضوع در خط مقدم دستور کار جهانی قرار گیرد. تلاش‌ها در پی آن که بر اهداف اصلی ضد فقر در دنیا يا آرمان های توسعه هزاره، تاکيد داشتند، وعده‌هایی مبنی بر بیش از ۶۰ میلیارد دلار با تاکید ویژه بر آفریقا و استراتژی جدید جهانی در مورد سلامت زنان و کودکان را موجب شده است. دبیرکل در اوج بحران غذا، انرژی و اقتصاد در سال ۲۰۰۸، درخواستی موفقیت‌آمیز به گروه ۲۰ کشور صنعتی دنیا جهت تامین بسته‌ای ۱ ميليارد دلاری برای کشورهای در حال توسعه و برداشتن گام‌های دیگر به منظور هدايت واکنش بین‌المللی و حمایت از افراد فقیر و آسیب‌پذیر ارائه داد.
توانمندسازی زنان
دبیرکل با موفقیت عامل ايجاد UN Women، کارگزاری محوری جديدی شد که فعالیت سازمان ملل متحد در این حوزه را تحکیم می‌بخشد. حمایت وی از حقوق زنان و برابری جنسِتی مشتمل است بر بسيج "اتحاد برای پايان خشونت عليه زنان"، ابتکار "تجاوز را هم اکنون متوقف کنيد"، ايجاد "شبکه رهبران مرد" و برقراری نماينده ويژه جديد درباره خشونت جنسی در مخاصمات. دبیرکل در درون خود سازمان ملل متحد، تعداد زنان شاغل در رده‌های بالای مدیریتی را با بیش از ۴۰ درصد افزایش به بالاترین حد در تاریخ سازمان رسانده است.
حمایت از کشورهای درگیر بحران یا بی‌ثباتی
دبیرکل کوشيده تلاش‌های صلح‌جویانه ملل متحد شامل ابتکار افقی جديد در پاسداری از صلح، استراتژی جهانی حمايت منطقه ای و مرور ظرفيت غيرنظامی، بسته‌ای شامل گام‌هايی به سوی بهبود اثر گذاری حضور ۱۲۰ هزار «کلاه آبی» سازمان ملل متحد در حال انجام عملیات در مناطق جنگی جهان را تقويت نمايد. واحد جدید حمایت از میانجی‌گری، همراه با ظرفیت جدید به منظور استفاده از اعتبار دبیرکل برای کمک به جلوگیری، مدیریت و حل تنش‌ها،
منازعات و بحران‌ها راه‌اندازی شده است. جوابگويی در مورد نقض حقوق بشر از راه رسيدگی به امور مربوط به غزه، گینه، پاکستان و سریلانکا، و طی مراحل حقوقی در لبنان و کامبوج، و حمایت از «مسئولیت برای حمایت»، عرف جدید سازمان ملل متحد با هدف جلوگیری و توقف کشتار جمعی و دیگر جنایات فجیع، توجه در بالاترين سطح را جلب کرده است. ايشان همچنین تلاش کرده واکنش های بشردوستانه پس از فاجعه‌های هولناک میانمار ( ۲۰۰۸)، هائیتی (۲۰۱۰) و پاکستان (۲۰۱۰) را تقویت و حمایت ملل متحد برای انتقال دموکراتیک در شمال آفریقا و خاورمیانه را بسیج نماید.
ایجاد حرکتی جدید در خلع سلاح، کنترل تسلیحات و منع تکثيرهسته ای
دبیرکل کوشيده با برنامه ای پنج مرحله‌ای و تلاش در زمينه شکستن بن‌بست در کنفرانس خلع سلاح، دستور کار خلع سلاح جان تازه‌ای بگیرد و بار ديگر توجه نسبت به امنیت هسته‌ای و امنیت پس از فاجعه نیروگاه هسته‌ای دائیچی فوکوشیماجلب گردد.
تقویت سازمان ملل متحد
دبیرکل، تدابيرجدیدی با هدف ایجاد سازمان ملل متحدی شفاف تر، موثرتر و کارآمدتر معرفی کرده است. این تدابیر شامل بالا بردن لزوم شفافيت صورت های مالی، قرارداد با مدیران ارشد، هماهنگ سازی شیوه‌های کسب و کار و شرایط ارائه خدمات، اعمال استانداردهای بین‌المللی حسابرسی بخش عمومی، و سرمایه گذاری مداوم در فناوری اطلاعات و ارتقای کارمندان است.
دبیرکل، ۱۳ ژوئن ۱۹۴۴ در جمهوری کره متولد شد. وی در سال ۱۹۷۰، مدرک کارشناسی روابط بین‌الملل از دانشگاه ملی سئول دریافت کرد. در سال ۱۹۸۵، مدرک کارشناسی ارشد خود در مدیریت عمومی از دانشگاه هاروارد را کسب کرد.
در زمان انتخاب به دبیر کلی، آقای بان وزیر امور خارجه و تجارت کشورش بود. ۳۷ سال خدمت وی با وزارت خانه، شامل ماموریت در دهلی نو، واشنگتن دی.سی و وین، و مسئولیت کارهای متنوعی شامل مشاور سیاست خارجی رئيس‌جمهور، مشاور امنیت ملی رئیس‌جمهور، معاون وزیر برای برنامه ريزی سیاسی و مدیرکلی امور آمریکا است.
ارتباط آقای بان با سازمان ملل متحد به سال ۱۹۷۵، يعنی زمانی باز می گردد که برای بخش سازمان ملل متحد وزارت امور خارجه کار می‌کرد. آن شغل در طول سال‌ها با وظايفی شامل خدمت در پست ریاست کمیسیون مقدماتی سازمان معاهده منع جامع آزمایش هسته‌ای و رئيس کابینه در طول ریاست کره جنوبی بر مجمع عمومی ملل متحد در ۲۰۰۱ - ۲۰۰۲ گسترش یافت. آقای بان همچنين فعالانه درگیر مسائل مرتبط با روابط بین دو کره بود.
دبیرکل به انگلیسی، فرانسه و کره‌ای مسلط است. وی و همسرش، خانم یو (بان) سون- تائک که در سال ۱۹۶۲ در دبیرستان آشنا شدند، یک پسر، دو دختر و سه نوه دارند. خانم بان از ۲۰۰۷، توجه خود را به سلامت زنان و کودکان شامل اوتيسم، رفع خشونت علیه زنان، نهضت پيشگيری از انتقال اچ‌آی‌وی/ایدز از مادر به فرزند معطوف کرده است.
