تهران 16 خرداد 1392 (مرکز اطلاعات سازمان ملل متحد)– دبيرکل سازمان ملل متحد به مناسبت روز جهانی محيط زيست5 ژوئن 2013 برابر با 15 خرداد 1392 پيامی با موضوع ” تفکر کنيد. بخوريد. صرفه جويی کنيد: از رد پايتان بکاهيد” ايراد داشت.
متن کامل پيام بان کی مون به شرح است:
ما در دنيايی سرشار از نعمت زندگی می کنيم، جايی که توليد مواد غذايی بر ميزان تقاضای آن فزونی دارد، اما با اين حال 870 ميليون نفر با سوء تغذيه زندگی می کنند و کوتاه قدی کودکی به عنوان همه گيری خاموش در آمده است. برای ايجاد آينده ای که خواهان آنيم، بايد اين بی عدالتی را اصلاح کنيم. بايد از دسترسی به تغذيه مناسب برای همه يقين حاصل نمائيم، بهره وری کشاورزان خرده پا که بيشترين مقدار غذا را در جهان در حال توسعه توليد می کنند، دو برابر کنيم و نظام های غذايی را در برابر شوک های زيست محيطی و اقتصادی پايدار سازيم. اين ديدگاه “چالش بدون گرسنگی” اينجانب است که سال گذشته در کنفرانس سازمان ملل متحد درباره توسعه پايدار با عنوان ريو + 20 مطرح شد.
يک راه برای محدود کردن فاصله بين گرسنگی و ارتقای بهزيستی آسيب پذيرترين ها اين است که پاسخگوی اتلاف بی اندازه و زباله ای باشيم که به گونه ای فطری در نظام های غذايی امروزه موجود است. در حال حاضر حداقل يک سوم از تمامی غذای توليدی از مزرعه به سفره نمی رسد. اين بيش از همه بدترين اهانت به گرسنگان است، اما همچنين نشان دهنده هزينه های سنگين زيست محيطی از جنبه های انرژی، زمين و آب نيز هست.
در کشورهای در حال توسعه، آفات، تسهيلات ناکافی انبار کردن و زنجيره های ناکارآمد عرضه، عوامل عمده هدر رفتن مواد غذايی تلقی می شوند. آنانی که برای صادرات توليد می کنند نيز گاه گرفتار دست و دل بازی خريدارانی می شوند که انتظارات بسيار دشوار در قبال بهترين شکل ظاهری محصولات دارند. در کشورهای توسعه يافته مواد غذايی دور ريخته شده از سوی خانواده ها و خرده فروشی و مواد فاسد شدنی صنايع تهيه غذا در محل های دفن زباله موجب پخش مقادير قابل توجه متان می شود که از گازهای گلخانه ای قوی است.
ضايعات غذايی چيزی است که همه ما می توانيم به آن بپردازيم. اين دليلی است که برنامه محيط زيست ملل متحد، سازمان خواروبار و کشاورزی ملل متحد و شرکای بخش عمومی و خصوصی نهضت ” تفکر کنيد. بخوريد. صرفه جويی کنيد: از رد پايتان بکاهيد” را معرفی کرده اند تا آگاهی جهانی را ارتقاء دهند و راه حل هايی مرتبط با کشورهای توسعه يافته و در حال توسعه نشان دهند.
زيرساخت ها و فن آوری می تواند مقدار غذايی که پس از برداشت و قبل از رسيدن به بازار از بين می رود را کاهش دهد. حکومت های کشورهای در حال توسعه می توانند روی بهبود زيرساخت های ضروری اقدام کنند و فرصت های تجارت با همسايگان را به حداکثر برسانند؛ کشورهای توسعه يافته می توانند تجارت منصفانه را مورد حمايت قرار دهند و فروش بر مبنای تاريخ و ساير نظام های مبتنی بر برچسب را به گونه ای معقول در آورند؛ کسبه می توانند ملاک های خود برای نپذيرفتن محصولات را مورد تجديد نظر قرار دهند؛ و مصرف کنندگان می توانند با خريد تنها آنچه نياز دارند و مصرف دوباره باقيمانده غذاها، دور ريخت آن را به حد اقل کاهش دهند.
در اين روز جهانی محيط زيست، اينجانب تمامی بازيگران در زنجيره غذايی را ترغيب می کنم برای پايداری زيست محيطی و عادلانه بودن اجتماعی نظام های غذايی مسئوليت بر عهده بگيرند. انتظار می رود جمعيت فعلی 7 ميلياردی جهان تا 2050 به 9 ميليارد افزايش يابد. اما لزومی ندارد به شمار مردم گرسنه افزوده شود. با کاهش دادن ضايعات غذايی می توان در پول و منابع صرفه جويی کرد، از تاثيرات بر محيط زيست کاست و مهم تر از همه اينکه به سمت دنيايی حرکت کرد که همه در آن به اندازه کافی خوراک داشته باشند.