طی چند روز آينده، خانواده بشری به هفت ميلياردمين عضو خود خوشامد خواهد گفت.
برخی می گويند کره زمين ما بسيار شلوغ شده است. اينجانب می گويم ما هفت ميليارد مقتدر هستيم.
دنيا از هنگام متولد شدن سازمان ملل متحد يعنی 66 سال قبل در چنين روزی، پيشرفت چشمگيری داشته است.
ما بيشتر عمر می کنيم. تعداد بيشتری از فرزندانمان زنده می مانند. تعداد بيشتری از ما در صلح تحت حکومت دموکراتيک قانون به سر می بريم.
همچنان که در اين سال پر حادثه شاهد بوده ايم، مردم در همه جا برای احقاق حقوقشان و آزادی های انسانی به پا خاسته اند.
و در عين حال … تمامی اين پيشرفت در معرض تهديد قرار دارد. از بحران اقتصادی تا اوج گرفتن بيکاری و بی عدالتی و تغييرات آب و هوايی.
در سراسر جهان، مردم بسياری در بيم و هراس به سر می برند. مردم بسياری اعتقاد دارند دولت هايشان و اقتصاد جهانی ديگر نمی توانند منجی آنان باشند.
در اين اوقات پر آشوب، تنها يک راه چاره وجود دارد: اتحاد در اراده و مقصود.
مشکلات جهانی نيازمند راه حل های جهانی است.
و تمامی ملت ها را به اين وا می دارد اقدامات متحدی در دستور کاری برای مردم جهان در پيش گيرند.
اين همان رسالت سازمان ملل متحد است:
که جهان بهتری بسازد.
که هيچ کس را پشت سر نگذارد.
که با عنوان صلح جهانی و عدالت اجتماعی مدافع فقيرترين و آسيب پذيرترين ها باشد.
در اين روز ويژه اجازه دهيد تصديق کنيم:
سازمان ملل متحد تا کنون به اين اندازه مورد نياز نبوده است.
در دنيای بيش از پيش به هم مرتبط ما، چنانچه به اتفاق بکوشيم، همگی چيزی برای ارائه و چيزی برای کسب کردن در اختيار داريم.
اجازه دهيد با نام مشترکات پسنديده جهانی، ما هفت ميليارد مقتدر با يکديگر متحد شويم.
